Friday, May 30, 2008

mutual understanding xD


what can i say,theres a point in our lives na, evn if we already have bf or gf, we use to fall out of love and fall inlove with a different person for a realistic reason. ung nangyari sakin, may reason talaga kung bakit nahulog ako sa isang tao, oo xa nga ung nasa taas, haha well, mga 9 months na kami ni john nun, maxado ng kumplikado at mahirap para lahat sakin, kaya sumusuko na ako, pero di ko ginawang biglaan kay john un, pinahiwatig ko sa kania ng ilang beses , i can still remember ung sinabi niya na kapag nawawala na ang LOVE gagawa xa ng paraan para bumalik ulit un sa dati. but behind of all my sacrifices iba ang ginawa niya, sabihin na natin na, nag hanap xa agad ng liligawan, masakit un para sakin. sa mga panahon na maxado akong depress nanjan si marshee ko para sakin, lets just say na xa ung taong nag papagaan ng loob ko whenever i feel so damn hurt and alone, ive met vincent bcause of my former hs classmate , we begun txtng uhm. october ata un. pero wala lang, txt lang, ders no malisya, haha aun na nga. di pa kami nag memeet nun, nameet ko xa first nung rcollection nila at management day naman namin, sabai nakasama ko din xa nung intrums namin. para sakin nung mga tym na un. wala lang xa, kasi focus ako kay john, id nver thought na aabot kami sa M.U stage. nagustuhan niya ako, pero di ko pa ala un, nung kumain pala kami sa jolibe kasama mga klasmate nia, nagustuhan niya na pala ako, pero di ko pa xa pinapansin nun, parang "OK" ganun lang. pero habang tumatagal, di ko din napigilan at na develop na nga ang feeling, we have similarities like, mahilig sa rock music, mahilig gumala, we talk alot, laugh so much. parehas kaming LOUD at baliw, haha mahilig kami mantrip kaya nag kakasundo talaga kami. mga last week na ng october nun, patapos na ang first sem ng ma strok ang mom niya, he didnt told me what happened, nalaman ko lang dahil sa friend ko na klasmeyt nia, nagulat ako. ilang days mama niya sa ospital, sinama nga ako ng mga classmate niya eh nung dumalaw sila dun, dat tym nung nasa ospital kami, dumating ung doctor at pinaliwanag niya ang mga dapat ipaliwanag para sa ikalilinaw ng lahat, naiiyak ako dat tym kasi super lala na ng nanyare, 5% nalang ang pag asa para mabuhay, umiyak xa nun, i offered my hand sa kania baka sakaling ma-ease ang pain. ilang araw pa tinagal ng mom niya nun. pero di nag tagal bumigay na din. sa darkest moment of his life. masaya ako dahil naging parte ako nun at nandun ako sa kania para pasayahin xa. after nun mas lalo kaming nadevelop sa isat isa. sabihin nalang natin na mas tumindi. masaya ako sa kania, december 3 ng mag break kami ng bf ko, masakit un para sakin, pero kapag kasama ko si vincent nakakalimutan ko un, palage kaming nag sisimbang mag kasama. masaya nmn :D

kaso lahat ng sikreto nabubunyag kaya nalaman niya rin nun at inamin ko naman lahat
pero hindi doon nag tatapos ang sa amin ni vincent.

pero lately nalaman ko na nakapag move on na xa
kaya . ill do th same thing . kakalimutan ko nalang xa
para ok na lahat
. minsan nakikita ko xa
he's definitely OK naman at di na nia ako kailangan . pero salamat na din at nakilala ko xa. sa tingin ko di ko pa xa nakakalimutan this tym dahil nung nakita ko xa nung sta. cruzan iba naramdaman ko
pero di ko nalang i eentertain ung feeling na un. para nmn di na din ako mahirapan at di na maging kumplikado ang lahat. d bah?

kung kami . kami talaga kahit mag hintay pa xa ng supr tagal

PERO HINDI AKO UMAASA :D

1 comment:

Shane said...

Wow naman. Haha. Wala akong masabi kung di, nothing. Aheh. Sige yun lang. Waha. :D